وجودم راسراسرغم گرفته

دلم راابری ازماتم گرفته

ببین که دیوغم دستان مارا

به دست خویشتن محکم گرفته

زاشک من ندیدی آسمان هم

بدین پوسیده طاقش نم گرفته

ندیدی لاله هم تاصبح نالید

ندیدی گونه اش شبنم گرفته|؟

نفسهای مراهم میشمارد

برای من زمانه دم گرفته

دودستم خالی وپایم شکسته

سرم درگیرغم دل هم گرفته