چهل وشش سال..

چهل وشش سال بگذشته زروزی

که شدزاییده طفل دلفروزی

ازآن شب هم فلک بااوبرآمد

به راه دشمنی وکینه توزی

الاطفل چل وشش ساله ی من

چه قدرازعمررابایدبسوزی؟

چل وشش سال دردنبال شادی

چل وشش سال دردنبال روزی

دلم دلمازخنجرغم پاره پاره است،

دلم راچند می گیری بدوزی؟؟؟!!

همه لاف رفاقت می زدی دوست،

توهم آخر............................


شعرازحمیدرضاسفید

برچسب ها: حمیدسفید , حمیدرضاسفید , شعرهای سفید , غزل عاشقانه , ادبیات معاصر , غزل عشقولانه , شکوه ازروزگار , رفاقت , تصویرسازی ,

[ بازدید : 880 ] [ امتیاز : 4 ] [ نظر شما :
]

[ دوشنبه 4 اسفند 1393 ] 2:36 ] [ حمیدرضاسفید ]

[ ]