ازعذاب زندگانی خسته ام. زین همه نامهربانی خسته ام

گر. زمن بینی بهاری سبزوخوش. من خوداززردخزانی خسته ام

ناامیدم ناامیدم ناامید. تاچه اندازه ندانی خسته ام

عاجزم ا زاین زمین تیره دل. ازقضای آسمانی خسته ام

زندگی رامرگ تدریجی بدان. آرزوشدمرگ آنی،خسته ام

کاش پیدابود دردسینه ام. تاببینی تابدانی خسته ام

قلب ما راهرکسی آمدشکست. ای خدای مهر بانی،خسته ام

ازووجودم استخوانی بیش نیست. ازوجوداستخوانی خسته ام

زندگی طی شدبه صدافسوس ‌‌وآه. ای خدااززندگانی خسته ام

درمیان جمع تنها یم دریغ/ من ازاین بی همزبانی خسته ام

شعراز:حمیدرضاسفید

ه

برچسب ها: شعرجدید , شعرنو , شعرهای سفید , شعرسفید , حمیدسفید , حمیدرضاسغید , عاشقانه وغمگین , شعرغمگین , خستگی , خسته ام , شعرخسته ام , شعرکلاسیک , غزل غمگین , عارفانه ,

[ بازدید : 750 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ]