یادمی آوری؟
یادمی آوری ای شمع زپروانه ی خویش
آن زمانی که نشسته است به ویرانه ی خویش؟
یادمی آوری ای سبزتراز روح بهار
که خزان برگ مراریخت به کاشانه ی خویش؟
یادمی آوری ای قافله ی شبرو عشق
که به دنبال توگم مانده ام ازخانه ی خویش؟
من که افسانه ی یادتوشدم،دست مکش
زجنون کاره ی بیچاره ی افسانه ی خویش
بسته ام لب چوصدف درته دریای وجود
تاکه پرورده کنم گوهریکدانه ی خویش.
ای که یادت به تپش های دلم قافیه داد
به تغافل مگذربرسرویرانه ی خویش
کودلی تاضربان های دلم تازه شود
بازگویم همه غم های غریبانه ی خویش؟
شعرازحمیدرضاسفید
[ بازدید : 501 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما : ][ دوشنبه 20 مرداد 1393 ] 22:47 ] [ حمیدرضاسفید ]
[ ]