یادمی آوری؟

یادمی آوری ای شمع زپروانه ی خویش

آن زمانی که نشسته است به ویرانه ی خویش؟


یادمی آوری ای سبزتراز روح بهار

که خزان برگ مراریخت به کاشانه ی خویش؟


یادمی آوری ای قافله ی شبرو عشق

که به دنبال توگم مانده ام ازخانه ی خویش؟


من که افسانه ی یادتوشدم،دست مکش

زجنون کاره ی بیچاره ی افسانه ی خویش


بسته ام لب چوصدف درته دریای وجود

تاکه پرورده کنم گوهریکدانه ی خویش.


ای که یادت به تپش های دلم قافیه داد

به تغافل مگذربرسرویرانه ی خویش


کودلی تاضربان های دلم تازه شود

بازگویم همه غم های غریبانه ی خویش؟


شعرازحمیدرضاسفید

[ بازدید : 501 ] [ امتیاز : 3 ] [ نظر شما :
]

[ دوشنبه 20 مرداد 1393 ] 22:47 ] [ حمیدرضاسفید ]

[ ]