قسمت این بودکه من ازدل توکم بشوم......هرنفس ازتوجداگشته ودرغم بشوم

قسمت آن بودکه آن سینه ی پرمهرمرا....بدرانی ومن ازغصه به ماتم بشوم

آنهمه راستی من به وفاموجب شد............كه گهی بشکنم وگه زجفاخم بشوم

توبه یک باره به راه دگری گام زنی.........من به یک سوی دگرکم کم ونم نم بشوم

بی دوازخم چنین خنجرزهرآلودیست.........بی جهت سعی مکن درپی مرهم بشوم

من که دردوستی خویش چوکوهی بودم.......وحشتی نیست اگرشهره ی عالم بشوم

آنچنان خالیِ ازمهرکه بامن بودی.....قسمت آن بودکه بادست تومن هم بشوم

آدمیت رودازدست شمازیرسؤال....نه ن