معجزه ی عصر
اگربگویم بادیدن صفاومهروصمیمیت وصداقت ووفا،
به یادمن باش، هرگزیادم نخواهی کرد.
امابادیدن رودی خشک،شمعی تمام سوخته درکنج امامزاده،
پلی شکسته،خنده ای ناتمام،اسکناسی بی بهاویا
بازیچه ای درهوس کودکان به یادم آور.
که هرکدام ماننددفترخاطرات منند.
کوهی موقّر،
دریایی بی کران،
سروی سرافراز،
خورشیدی گرم،
عقابی بلندپرواز...
واکنون.....
چندقطره خون به نام دل...
به راستی که تومعجزه ی عصرکوتاه منی.
[ شنبه 31 خرداد 1393 ] 1:26 ] [ حمیدرضاسفید ]
[ ]
